سخنان حضرت محمد(ص)-سری چهل و پنجم
سخنان حضرت محمد
بهترين عبادت، پنهان‌ترين آن مي‌باشد. (تا انسان از ريا دور شده و به اخلاص نزديك‌تر باشد.)
((حضرت محمد (ص)))
==================
بر شما لازم است كه از اعمال، آن مقدار كه قدرت داريد، انجام دهيد زيرا خداوند خسته نمي‌شود، مگر اين كه شما خسته شويد.
((حضرت محمد (ص)))
===================
بالاترين عبادت از نظر پاداش، آن عبادتي است كه مخفي‌تر باشد.
((حضرت محمد (ص)))
====================
حقيقتاً بخيل‌ترين (فرد از ميان) مردم، كسي است كه از سلام كردن (هم) بخل بورزد و ناتوان‌ترين مردم، كسي است كه از دعا كردن (هم) ناتوان باشد.
((حضرت محمد (ص)))
====================
بعد از كلمه‌ي اخلاص (وحدانيّت خداوند و ايمان) چيزي بهتر از سلامتي داده نشده است (چون اگر سلامتي نباشد، عبادت هم به معناي واقعي انجام نمي‌شود) پس از خداوند، سلامتي بخواهيد.
((حضرت محمد (ص)))
====================
هر كسي كه مورد حساب قرار گيرد، عذاب مي‌شود. (ترازوي عدالت خداوند الهي به گونه‌اي است كه ريزترين اعمال را هم حساب مي‌كند، پس افراد كمي هستند كه در حساب قرار گرفته و بدون عذاب خارج شوند.)
((حضرت محمد (ص)))
=====================
سزاوارترين مردم به بخشش، كساني هستند كه بر عقوبت، بيشتر قدرت دارند.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
زماني كه به حكومت رسيديد (و ولايت جايي را به دست گرفتيد) به نيكي رفتار كنيد و زيردستان خود را ببخشيد.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
همديگر را ببخشيد (و از خطاهاي هم درگذريد تا كينه‌ها از ميان شما برود.)
((حضرت محمد (ص)))
=====================
حقيقتاًً نهايت سعادت، عمر دراز در اطاعت از خداوند است.
((حضرت محمد (ص)))
======================
كسي كه به دنبال علم باشد، خداوند، روزي او را مي‌رساند. (زيرا عالِم به خاطر خدا و هدايت مردم به سوي او تلاش مي‌كند و خداوند نيز، تأمين كننده‌ي نيازهاي او مي‌باشد.)
((حضرت محمد (ص)))
======================
كسي كه (موادّ) غذايي مي‌فروشد، يا نفروشد و (يا اگر مي‌خواهد بفروشد) به طور كامل بفروشد (يعني چيزي با آن مخلوط نكند.)
((حضرت محمد (ص)))
======================
گذشت (از خطاي ديگران) سزاوارترين چيزي است كه به آن عمل شده است. (چيزي بالاتر از گذشت براي انسان لذّت بخش نيست.)
((حضرت محمد (ص)))
======================
كسي كه در حال قدرت، (از خطاي ديگران) گذشت كند، خداوند (نيز) در روز سخت (قيامت) او را مي‌بخشد.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
گذشت خداوند از گناهان تو بالاتر است. (به همين دليل تمام گناهان را مي‌بخشد و حتّي مي‌تواند آنها را تبديل به خوبي كند.)
((حضرت محمد (ص)))
=====================
اگر گناه نمي‌كردي، خداوند قومي را مي‌آفريد كه گناه كنند و آنها را بخشيده و به بهشت داخل‌شان نمايد. (اين روايت نشان دهنده‌ي حتمي بودن بخشش خداوند نسبت به گناهان انسان است.)
((حضرت محمد (ص) ))
=====================
عاقل‌ترين مردم، كسي است كه در مهرباني با مردم، شديدتر باشد.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
خداوند، چيزي را در زمين كمتر از عقل، نيافريده است (يعني عقلي كه تمام انسان‌ها را حيران كرده است، نزد خداوند چيز كوچكي است) و حقيقتاً عقل در زمين از كبريت (گوگرد) سرخ، كمتر است. (يعني مردم، ارزش عقل را نمي‌دانند.)
((حضرت محمد (ص)))
=====================
تمام خوبي‌ها با عقل درك مي‌شود (عقل جايگاه همه‌ي خوبي‌ها را مي‌داند) و كسي كه عقلي ندارد، دين (هم) ندارد. (زيرا دين را به بهاي اندكي مي‌فروشد.)
((حضرت محمد (ص)))
=====================
دين (هر) شخصي، عقل اوست و كسي كه عقل ندارد، دين (هم) ندارد.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
اساس عقل، مهرباني (با مردم) است و كساني كه در دنيا كار نيك انجام مي‌هند، در آخرت نيز، اهل كار نيك هستند. (يعني وارد بهشتي مي‌شوند كه فقط كار نيك در آن صورت مي‌پذيرد.)
((حضرت محمد (ص)))
======================
ارزش (هر) شخصي با عقل او مي‌باشد و كسي كه عقل ندارد، دين (هم) ندارد.
((حضرت محمد (ص)))
======================
اسلام مردي (عبادات او) شما را شگفت‌زده نكند، تا به عمق عقل او برسيد. (و ببينيد كه آيا اعمال او با توجّه به عقل است يا خير؟)
((حضرت محمد (ص)))
=======================
مردم، كارهاي نيك (زيادي) انجام مي‌دهند، (ولي) روز قيامت به اندازه‌ي عقل‌شان به آنها، پاداش داده مي‌شود.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
كسي كه در دنيا گناهي كند و عقوبت آن را (نيز) ببيند، پس (ديگر) خداوند عادل‌تر از آن است كه بنده‌اش را براي بار دوم (نسبت به آن گناه) عذاب دهد.
((حضرت محمد (ص)))
========================
اگر عالِمي، بداند (ولي) به علم خود، عمل نكند، مانند چراغي است كه به مردم روشنايي مي‌دهد (امّا) خودش را مي‌سوزاند.
((حضرت محمد (ص)))
=========================
سخت‌ترين عذاب در روز قيامت، مربوط به عالِمي است كه از علم خود، سودي نمي‌برد. (يعني به آن عمل نمي‌كند.)
((حضرت محمد (ص)))
==========================
منع كردن از علم (توسّط پدر و مادر نسبت فرزندان يا ديگران) جايز نيست.
((حضرت محمد (ص)))
==========================
فضيلت علم از فضيلت عبادت، بالاتر است.
((حضرت محمد (ص)))
==========================
عمل كم كه با علم همراه باشد، زياد و عمل زيادي كه با ناداني همراه باشد، كم است.
((حضرت محمد (ص)))
===========================
هر علمي براي انسان موجب خواري مي‌گردد، مگر آن علمي كه به آن عمل شود.
((حضرت محمد (ص)))
===========================
عالم‌‌ترين (فرد از ميان) مردم كسي است كه دانش مردم را به دانش خود اضافه مي‌كند. (زيرا علم با توجه به سخن مردم است كه از اين و آن شنيده مي‌شود.)
((حضرت محمد (ص)))
===========================
حقيقتاً خداوند بزرگ، روز قيامت كارهايي را از بي‌سوادان مورد بخشش قرار مي‌دهد، ولي (همان كار را) از علماء نمي‌بخشد.
((حضرت محمد (ص)))
===========================
براي عالِم، هر چيزي حتّي ماهي در دريا، (از خداوند) طلب آمرزش مي‌كند. (زيرا بيان اعتقادات و احكام توسّط علماء، به درياها هم مي‌رسد و عالِم مي‌گويد به دريا هم نبايد آسيب رساند زيرا موجودات زنده در آن زندگي مي‌كنند.)
((حضرت محمد (ص)))
============================
اگر عالِم به واسطه‌ي علم خود، رضايت خداوند بزرگ را بخواهد، همه چيز از او مي‌ترسند و اگر بخواهد به وسيله‌ي دانش خود، به ثروت برسد، از همه چيز فرار مي‌كند. (با احساس خطري ولو كم، مي‌ترسد.)
((حضرت محمد (ص)))
============================
برتري عالِم بر عابد مانند برتري من بر امّتم مي‌باشد.
((حضرت محمد (ص)))
=========================
حكايت عالِمي كه مردم را به كار خير، تعليم مي‌دهد (ولي) خودش را فراموش مي‌كند حكايت چراغي است كه به مردم روشنايي مي‌دهد (ولي) خودش را مي‌سوزاند.
((حضرت محمد (ص)))
=========================
كسي كه به دنبال علم برود، تا به وسيله‌ي آن، با علماء (ديگر) هم‌چشمي كرده يا نسبت به سفيهان (كه از علم بهره‌اي ندارند) مجادله كند و يا توجّه مردم را به طرف خود جلب نمايد، خداوند، او را در آتش جهنّم داخل مي‌كند.
((حضرت محمد (ص)))
=========================
كسي كه دانش او زياد شود ولي بي‌اعتنايي او به دنيا، بسيار نگردد، دوري او از خدا (روز به روز) بيشتر مي‌شود.
((حضرت محمد (ص)))
=========================
برتري عالِم بر غير خودش، مانند برتري من بر امّتم مي‌باشد.
((حضرت محمد (ص)))
=========================
برتري عالِم بر عابد، (به فاصله‌ي) هفتاد درجه است كه فاصله‌ي هر دو درجه‌ي آن، بين آسمان و زمين است. (با محاسبه‌ي هفتاد درجه و فاصله‌ي دو درجه به دست مي‌آيد كه فاصله‌ي بين عالِم و عابد سي و پنج برابر فاصله‌ي بين زمين تا آسمان است.)
((حضرت محمد (ص)))
===========================
برتري عالِم بر عابد مانند برتري ماه شب چهارده بر ديگر ستارگان است.
((حضرت محمد (ص)))
===========================
واي بر امّت من، از علماي بد. (كه نسبت به وقايع و حوادث جاري در مملكت اسلامي و تهاجم دشمنان و شياطين به اسلام و مسلمين، بي‌تفاوت هستند.)
((حضرت محمد (ص)))
===========================
دو ركعت (نماز) كه عالِم (به جا مي‌آورد) از هفتاد ركعت (نمازي كه) غير عالِم (مي‌خواند) برتر است.
((حضرت محمد (ص)))
============================
يك ركعت (نماز) كسي كه نسبت به خداوند، معرفت دارد، از هزار ركعت (نماز) كسي كه نسبت به خداوند جاهل است، برتر مي‌باشد.
((حضرت محمد (ص)))
=============================
خداوند به هيچ عالِمي، علم نداده است، مگر اين كه از او عهد و پيمان گرفته است كه علم خود را (براي ياد دادن به ديگران) پنهان نسازد.
((حضرت محمد (ص)))
==============================
جوينده‌ي علم در ميان افراد نادان، مانند (انسان) زنده در ميان مردگان است. (يعني در مقابل او حركتي ندارند.)
((حضرت محمد (ص)))
===============================
كسي كه در جست و جوي علم است، به دنبال رحمت است و طالب علم، ستون اسلام مي‌باشد و پاداش او را به همراه پيامبران (در روز قيامت) مي‌دهند.
((حضرت محمد (ص)))
===============================
جست و جوي علم بر هر مسلماني واجب است و براي طالب علم، همه چيز حتّي ماهي‌هاي در دريا، (از خداوند) طلب آمرزش مي‌كنند.
((حضرت محمد (ص)))
===============================
طلب علم نزد خداوند از نماز و روزه و حجّ و جهاد در راه خداوند عزيز و بزرگ، برتر است. (زيرا حقيقت عبادات، با علم عالِمان معنا پيدا مي‌كند و مردم به آن مي‌رسند.)
((حضرت محمد (ص)))
