معرفی اجمالی روستای نفت چال

معرفی اجمالی روستای نفت چال

موقعیت جغرافیایی:

نفت چال روستایی است در دهستان لفور از توابع بخش شیرگاه و در شهرستان سوادکوه استان مازندران واقع شده است. نفتچال پهناور ترين روستاي دهستان لفور در 47 کيلومتری شرق بابل و در بخش آزر رودبار در کنار نواحی جنگلی لفور و در منتهی الیه جاده شیردارکلا- لفور قراردارد. نفت چال پهناورترين روستاي دهستان لفور در ارتفاع حدود 430 متري از سطح دريا واقع شده است. اين روستا از 12 آبادي كوچكتر شامل مركز روستا و پليكا، سوكلا، قاضي‌كلا، پاپك، تاشيه، سوته،ميانسي، تپه سر، چرا سرك (چرسرك) و وساله تشكيل شده است. ناحيه مركزي روستا در چاله اي بين دو دره پاپك و پليكا قرار دارد ولي آبادي هاي آن هريك بر روي تپه هاي اطراف، با چشم اندازي بسيار زيبا واقع شده اند. روستاي نفت چال از دو مسير شيرداركلا- دئوتك و جوارم – بورخاني، قابل دسترسي است. خطوط انتقال انرژي نيروگاه نكا به تهران از وسط روستاي نفت چال عبور ميكند. حومه روستا از جنگلهای زيبا و ديدنی و رودخانه پايين دست آن (بابلرود) که در گذشته (قبل از احدث سد البرز) بسيار ديدني و در تابستانها پذيرای بسياری از علاقمندان جهت شنا يا ماهيگيری بوده است. متاسفانه اين رودخانه در سالهای اخیر به واسطه احداث سد بخش اعظم آن، بافت و بستر قدیمی خود را از دست داده است. آب اين رودخانه در بالادست آن یعنی منطقه خربمرد و يا در سرشاخه ديگر آن يعني نزدیک منطقه چاخنی بسیار پاک و محل تخمگذاری ماهی های عظیم الجثه آزاد بوده است.

ویژگی آب و هوایی روستای نفت چال:

روستای نفت چال به دلیل قرارگرفتن در یک منطقه کوهپایه ای و مجاورت رشته کوه البرز دارای آب و هوای نیمه کوهستانی است. از آنجا که روستا در منطقه معتدل خزری قرار گرفته است، قریب به دوسوم از سال هوای آن ابری و بارندگی ویژگی شاخص آب و هوایی این روستا است. معمولا در روزهای بارندگی حتی در فصول بهار و تابستان دمای آن به شدت پایین می آید. روزهای بارندگی فصل زمستان اگرچه به ندرت با بارش برف همراه است ولی هوای آن بسیار سرد می شود. گرمای روزهای آفتابی فصل تابستان به دلیل مجاورت روستا با جنگل و مرطوب بودن هوای آن، اندکی آزار دهنده است.

وجه تسمیه نام گذاری روستا:

از علت نام گذاری روستا با تر کیب دو واژه "نفت + چال"، اطلاع دقیقی در دست نیست، آنچه که مسلم است، مردم محلی، نقطه¬ی حوضچه مانند و نسبتا عمیقی از رودخانه بابل رود واقع در منطقه دئوتک (محل سد البرز) را به نام "نفت اولی" (نفت اولی به زبان محلی یعنی حوضچه نفت) می شناختند. اغلب مردم از این نقطه رودخانه برای شنا در فصل تابستان استفاده می کردند، خاک ساحل رودخانه (حوضچه) در این نقطه به رنگ ارغوانی و اندکی چرب بود که بوی خاصی هم داشت. هر از چند گاهی، لکه¬های چربی مشابه لکه های نشت نفت بر روی آب، بر روی اب حوضچه در این نقطه از رودخانه ظاهر می شده است. به همین دلیل، این حوضچه نزد اهالی به نام نفت اولی مشهور بود. نقل شده است که روس¬ها در زمانی که منطقه شمال کشور در اشغال آنها بود، در این محل عملیات حفاری داشتند. شاید یکی از دلایل نام گذاری روستای نفت چال، نشت این ماده نفت مانند در رودخانه حومه روستا بوده است. تعداد خانوار و ترکیب جمعیتی:براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن .....خانوار روستایی با ....نفر بوده‌است واز کل جمعیت موجود روستا حدود .....نفر مرد و حدود .... نفر زن می باشند.

طبق تحقیق محلی از کل جمعیت روستا تعداد .... نفر)قریب به .......%) باسواد می باشند. که از این میان حدود ..... نفر مرد و حدود .......نفر زن می باشند. از این تحصیل کرده ها ... نفر معلم ،... نفر استاد دانشگاه ، ...نفر قاضی ، ....نفر مهندس ، ... نفر پزشک می باشند.البته قابل ذکر است که این آمار مربوط به افراد ساکن روستا می باشد و الا جمعیت زیادی از مردم روستای نفت چال هم اینک در شهرهای مختلف استان و سار نقاط کشور ساکن می باشند.

اقوام و طوایف ساکن در روستایی نفت چال:

در روستاي نفت چال يك طايفه اصيل بومي بنام درزي (شامل سه طايفه كوچكتر ابراهيم، گلعلي،حسن) و چند طايفه مهاجر آلاشتي، كجوري، خنه وا و.... تشكيل شده است.

طایفه درزی، طایفه اصیل و صددرصد بومی روستای نفت چال می باشد. سایر طوایف عمدتا مهاجر و بدلایل فامیلیت سببی با طایفه درزی یا دلایل دیگر، به نفت چال مهاجرت و در آنجا ساکن شدند. مردم نفت چال همانند ساير مردم روستاهاي ديگر لفور و اصولا سوادكوه، بسيار باصفا و در گذشته داراي زندگي نيمه عشايري بوده¬ و کوچ به ییلاق و قشلاق جزیی از برنامه زندگی آنها بوده است. امروزه حتی مردمی از روستا که به شهر های همجوار مهاحرت نمودند و هم اکنون در نفت چال ساکن نیستند، سنت دیرینه خود را حفظ و در فصل تابستان¬ به مناطق خوش آب و هوا ی ييلاقات لفور یعنی روستا های لاکوم و لرزنه کوچ می کنند. متأسّفانه امروزه بدليل عدم کسب وکار درست برای جوانان اين روستا و روستا هاي مجاور، انگيزه ای برای ماندن جوانان در روستا باقي نمانده است و بدون استثنا به محض تشكيل زندگي، به شهرهای اطراف کوچ می كند. مهاجرت به مناطق شهری در طی سالهای اخیر روندصعودی داشته است و از عمده دلایل آن: بیکاری،عدم برنامه ریزی مسئولین شهرستان و استان، کمبودامکانات آموزشی،عوامل شخصی، ضغف اقتصادی منطقه و فقدان زیربناهای لازم وکمبود امکانات رفاهی و نیز در مقابل جاذبه های زندگی شهری می باشد.

نام طایفه اصلی نام طوایف فرعی اقوام /فامیل متعلق به طایفه فرعی درزی گلعلی درزی، اصغری،محمدی، مجیدی، حمزه ای، گودرزی، اکبری، داردان ،عباسي، غلامی، رنجبر، نعیمی، جاودانی، آشام حسن درزی، مهدوی، عبدی، بهاری، محمدی، حمیدی، باقری ، قاسمی، ابراهیم احمدی، اسدی، اکبری، رستمی، درزی، اصغری،مومنی، ترابی، جاودان محسنا بزرگی، غفوری فرد، خادمیر، شعبانی مالم مالم بزان، روح الله پور، دادو، معلمی، مرادی شهمیرزادی شهمیرزادی علایی فر، قاسمی، مفیدی پریجایی پریجایی باقری، باقرپور، انباری کال/کالی کال علیزاده، گلی، محمدی، عباس نژاد، محمدی، علی نژاد(مهاجر از کالیکلا) کجوری(لفور) کجوری کجوری، مسعودی،رضازاده، یداللهی کلاگر کلاگر کلاگر(مهاجر از کارمزد) خنه وا خنه وا رضایی آلاشتی آلاشتی خلیلی، عبادی، صالحی،اسماعیلی، فلاح، صادقی، خالقی پراکندگی و تمرکز سکونت هریک از اقوام و طوایف درآبادی¬های مختلف به شرح جدول زیر می باشد. نام آبادی محل سکونت طوایف اصیل ساکن در آبادی نام طوایف فرعی ساکن در آبادی مرکز روستا گلعلی،آلاشتی، ابرهیم، حسن، محسنا مالم،شهمیرزادی،فیروزجایی، کال(کالی)،کجوری، خنه وا خلیلی، صالحی، صادقی، خالقی، درزی، اصغری، محمدی، مجیدی، حمزه ای، اکبری، داردان باقری، رنجبر،نعیمی، علایی فر، قاسمی،مفیدی باقری، باقرپور، انباری، کجوری، مسعودی، رضازاده، یداللهی، رنجبر، نعیمی، کلاگر پلیکا آلاشتی ومحسنا اسماعیلی، بزرگی سوکلا آلاشتی عبادی، فلاح، قاضیکلا ابراهیم، حسن احمدی، اسدی، مهدوی، مومنی پاپک گلعلی مجیدی، حیدری تاشیه خنار، گلعلی فرهادی، اصغری، درزی، داردان سوته ابراهیم رستمی، اکبری میانسی حسن، خنار محمدی، درزی، خناری تپه سر ابراهیم، گلعلی درزی، گودرزی، غلامی، احمدی، حمزه ای چرسرک(چراسزک) ابراهیم ترابی، اصغری وساله گلعلی، ابراهیم درزی، عباسی، جاودان

سید کمال حسینی (سید اول و آخر روستای نفت چال): مرحو سید کمال حسینی سید اوّل و آخر روستای نفت چال بود. سیدکمال فرزند مرحوم سید جلال، و نام مادر بزگوار او خاله بزرگ صالحی بود. سید ده روزه بود که مادرش به بیماری صعب العلاج افلیج مبتلی شده بود. نقل است والدین سید (در همان سنین کودکی سید و ظاهرا بعد از بیماری مادرش)، از هم جدا شدند. سرپرستی سید و مادر بیمارش را جد مادری او مرحوم صمد صالحی (برادر مرحوم ملارحمت الله صالحی) بر عهده گرفت. هنوز سالهای کودکی سید سپری نشده بود که سید جد خود را از دست داد. سیدکمال پس از فوت جدش با اینکه کودکی بیش نبود در واقع نگهداری مادرش را که ناتوان بود، برعهده می گیرد. مردم نفت چال شاهد بودند که سید چگونه با سختی ها و شدائد روزگار دست و پنجه نرم می کرد. سید کار وتلاش را از کودکی و نوجوانی تجربه کرده بود. او در سن 27 سالگی با بیماری سختی مواجه شد و به واسطه آن در بیمارستان امام خمینی(ره) تهران بستری گردید و متاسفانه در اثر همان بیماری از دنیا رفت. مادر او در حالیکه داغ سید جوانش را بر سینه داست، 18 ماه پس از فوت سید از دنیا رفت. متاسفانه ازدواج سید نیز ثمری نداشت و از او یادگاری بجا نماند. خدا می خواست که او سید اول و آخر روستای نفت چال باشد. روحش شاد. زبان فرهنگ و مذهب مرد م روستا:فرهنگ: فرهنگ ناب سنتی با ارزش¬های اصیل و بومی در زندگی روزمره مردم روستا حاکم و زبان همه مردم روستای نفت چال، زبان محلی مازندرانی است. مذهب: همه مرم روستای نفت چال مشابه مردم سایر روستاهای لفور تابع مذهب شیعه اثنی عشری بوده و عمیقا به آن اعتقاددارند.اکثریت قریب به اتفاق مردم معتقد به انقلاب اسلامی و حامی نظام جمهوری اسلامی بوده و در ین مسیر شهدای عزیزی را تقدیم انقلاب اسلامی نموده اند. اماکن و بناهای مذهیی و مناطق گردشگری: امامزاده سيد محمد آل كيا: اقا سيد محمد آل¬كيا در نزد مردم روستاهای لفور و منطقه سوادکوه به¬ویژه مردم روستای نفتچال داراي احترام و منزلت خاصي است. مرقد آن بزرگوار زيارتگاه مردم روستا و نيز محل آرامش و توسّل آنها در هنگام گرفتاري ها و مشكلات است. احترام به اين امام زاده همواره مورد تأكيد و سفارش حضرت آيت الله العظمي صالحي مازندراني بوده است و مرقد امام زاده دز سالهاي اخير به امر ايشان مورد باز سازي قرار گرفته است. امام زاده کمال¬الدین: مرقد این امام¬زاده یکی دیگر از مکان های مقدس روستا است که در قلب مناطق جنگلی حاشیه روستا واقع شده است و زیارتگاه عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت است. همه ساله مردم روستا بر اساس سنت حسنه و دیرینه خود روز نهم ماه محرم به سمت این امام زاده حرکت و با زیارت مرقد ایشان مراتب ارادت خود را به حاندان عصمت و طهارت ابراز می نمایند. حسينيه و سقا نفار روستاي نفت چال:حسينيه و عباسيه روستاي نفت چال از سالهاي بسيار دور در مركز روستا بنا شده بود. اگر چه حسينيه دردهه هاي اخير مرمت و بازسازي شده است و لي بناي عباسيه كه برروي شش ستون چوبي احداث شده است، بسيار قديمي و چوبهاي استفاده شده در بنای ساختمان دارای نقوش برجسته زيبايي که ماهرانه بر روی آن حك شده است، بسيار ديدني و حكايت از ذوق و سليقه بنا كنندگان آن دارد. در سال هاي بسيار دور جوانان از شب هفتم محرم مراسم عزاداري خود را در آن برپا ميكردند. موزه اي براي يادمان هاي چوبي: چقدر خوب مي شد توسط افراد با ذوق محلي نفت چال، محلي بعنوان موزه به يادمان هاي چوبي لفور اختصاص مي يافت. پنجره هاي، مشبك و كتبيه و تزيينات صندوق مزار بقعه متبركه و نيز دو لنگه در چوبي منبت كاري شده كتيبه دار متعلق به بقعه متبركه امام زاده سيد محمد آل كيا(ع) كه انواع منبت - مشبك و قاب و گره را در خود جاي داده است. بعنوان يك اثر تاريخي و قديمي ترين اثر دست ساز روستاي نفت چال، در آن نگهداري مي شده است. فعالیت های اجتماعی و اقتصادی:شغل مردم روستا دامداري، كشاورزي و ساير حرف روستايي است. در روستاي نفت چال هنوز صنایع دستي جاجيم بافي، پتو بافي، شمد بافي، چادر شب بافي، پرورش کرم ابریشم و نظاير آن تا اندازه اي در نزد قدیمی ترها و بعضی از جوانان، رونق دارد. اگرچه شغل اصلی مردم روستای نفت¬چال کشاورزی و دامداری است. تعدادی از مردم نیز در فعالیت های صنعتی، مشاعل آزاد، و کارمندی در سهرهای همجوار و سایر مناطق کشور مشغول به فعالیت می باشند. دامداری:پرورش دام حتی در کنار حیاط محل سکونت یکی از فعالیت های اصلی مرم روستا است. در گذشته بیشتر دام های موجود در روستا به صورت سنتی و صحرایی بوده است و دامدارها با استقرار در مناطق جنگلی و در مراتع به چرای آزاد دامشان مشغول بودند. گالش ها برای تغذیه و تعلیف دام خود در تمام طول سال در همان جنگل مستقر بوده و در فصول مختلف سال بین مناطق قشلاقی و ییلاقی کوچ می کردند. گاهی که در فصل زمستان سرمای زیادی می آمد و آذوقه دامی مانند سبوس و غیره وجود نداشت و اکثر دامداران در زمستان از علف¬های مراتع و به اصلاح خودشان از ولگ و واش (ولگ یعنی چیزی شبیه پیچک که به دور درخت می پیچید و همیشه سبز و دارای برگ پهن بود و واش همان علف درختی بوده است که بر روی شاخه ها ی درختان سبز می شده ست.) استفاده می کردند.

گالش های بنام یا همان دامدارهای بزرگ به خاطر اینکه گاوهای زیادی داشتند برای چرای دام خود مدام در حرکت بین مراتع بودند. پاییز و زمستان را در مناطق معتدل تر درحواشی روستا ها مانند ترز، تمشک چال، پلنگ پر و ... و بهار و تابستان را در مراتع مناطق ییلاقی و جگل پرتاس سپری می گذراندند.

از آمار دقیق تعداد دام های روستای نفت چال اطلاع دقیقی در دست نیست. باغداري و كشاورزي: بخشی از مردم در کنار دامداری، به کار باغداری و کشاورزی نیز مشغولند و یا اصولا بخشی از مردم فقط کار باغداری و کشاورزی داشتند. کارکشاورزی نیز بطور سنتی و با استفاده از ابزار و آلات سنتی و ابتدایی و اسب و ورزا (گاو نر) انجام می شده است.

كارايي، زايش، باربري و استفاده از اسب و ورزا در فعاليت هاي كشت و زرع از جمله دلايل اهميت و توجه به اين حيوانات در لفور محسوب مي شده است.

روستای نفت چال در تقسیم بندی سازمان زمین شناسی جز منطقه البرز مرکزی می باشد. غالب زمین ها ی این منطقه بصورت شالیزاری و کشت محصولات باعی شامل کشت مرکبات وسیفی جات مورد بهره برداری قرار می گیرد ودرختان میوه و مثمر در این روستا عبارتند از: پرتقال، نارنگی لیمو، نارنج ، انجیر، انواع آلوچه (گوجه سبز)

برنج محصولی است که اکثر مردم روستاهای لفور آن را کشت می نمایند. اکثر زمین های شالیزاری مردم روستای نفت چال در زمان احداث سد البرز از دست انها خارج شده و بیش از ده ها هکتار از این زمین ها، هم اکنون به زیر سد رفته است .

پرورش کرم ابريشم (نوغانداری): پرورش کرم ابريشم يك صنعت ديرينه و همواره عنوان يک شغل فصلي و جانبي و بعضا" فعاليت اصلي خيلي از روستائيان منطقه لفور بوده که از ساليان دور بعنوان يک منبع در آمد و نيز پرکردن اوقات فراغت و بيکاري نقش مهمي را در زندگي خانوارهاي مزبور ايفا نموده است از طرفي نظر به استقرار روستا هاي اين منطقه در حواشي اراضي جنگلي، توجه به اين فعاليت موجب افزايش درآمد روستائيان را فراهم مي اورده است. نوغانداري در گذشته هاي بسيار دور در اين منطقه روق بيشتري داشته است. صیدماهی: منطقه لفور به علت دارا بودن آب های فراوانی که از سلسله جبال البرز سرچشمه می¬گیرد و وجود رودخانه های خروشان در خواشی روستا، مکان مناسبی برای صید ماهی بوده است. بخشی از مردم که از مهارت و زبردستی لازم برخوردار بودند عمدتا نصیب خود را از این رودخانه ها برداشت می نمودند. ماهیگیری به روش سنتی آنهم از رودخانه امروزه به کلی منسوخ شده است. زنبورداری: در گذشته دور یکی از پیشه¬های جانبی بعضی از مردم نفت چال پرورش زنبور عسل یوده است. کشاورزان خوش ذوق فعال در کنار مزارع کشاورزی و یا دامداری خود و برخی هم کنار حیط منزلشان، معمولا چند کندوی عسل نیز داشتند و در اوقات فراغت کارهای مربوط به آن را نیز انجام می دادند و بعضی هم که زنبور بیشتری داشتند یا شغل اصلی آنها پرورش زنبور عسل¬بود گوشه¬ای از حیاط و یا جایی در نزدیکی خانه یا را با دیواری بلند و استوار به شکل دایره محصور می کردند و کندوها را در کنار هم در مکانی مناسب و بلندای معینی از زمین بر روی کنده¬های چوب، تنه بریده درخت و ...می گذاشتند و به این قرارگاه ماس¬باغ می گفتند. پرورش زنبور با این ساز وکار و تمهیدات، در میان جنگل¬ها و دشت و کوه و حمل و نقل دستی و با حداکثر با اسب و قاطر بسیاردشواربوده است، اما عسل را واقعا شفابخش می دانستند و رنج و زحمت تولید آن را با عشق و علاقه به جان می خریدند. امروزه در برخی مناطق از لفور شمار اندکی از این کندوها وجود دارد ولی در منطقه لفور با آن پوشش جنگلی که نگهداری کندوهای استوانه ای در آنجا رواج داشته است و دامپروری سنتی شیوه و پیشه¬ی غالب آنجابوده است همین که از وجود تعداد اندک کندوهای عسل خبر داده می شود باید پذیرفت که پرورش زنبور عسل بصورت طبیعی در کندوها آنهم به شیوه سنتی و بومی، بطور کامل منقرض شده است. صنايع دستي چوبي: صاحبان پيشه و فن از ساكنان بيشه همواره با عشق به زيبايي وسایل مادي زندگي را خلق كرده اند. دستان توانمند هنرمند ذهن مستقل و پويا و انديشه جستجو گرش مجموعه اي ديدني و سزاوار تحسين را به يادگار گذاشته است. در مورد بعضی از مهمترین اقلام صنایع دستی چوبی رایج در لفور در مجموعه ای جداگانه به تفصیل بیان شده است. معماری حانه های روستای نفت چال:از آنجا که روستای نفت چال در منطقه معتدل خزری قرار گرفته و به جهت بارندگی زیاد و مساعد بودن برای کشاورزی، منازل مسکونی عمدتا در خارج از زمین¬های کشاورزی و باغات اصلی گرفته و شیوه سکونت متمرکز در روستا شکل غالب سکونت اهالی است. خانه های اهالی روستا به شکل ویلایی با سقف های شیروانی ( بدلیل بارش باران) می باشد. امروزه مصالحی مانند آجر و سیمان و شن در احداث بنای ساختمان استفاده می شود و برای سقف خانه ها نیز از ورق شیروانی و ایرانیت استفاده می¬شود .در گذشته های نه چندان دور،خانه های روستا اغلب از مصالح بومی شامل چوب و سنگ و گل ساخته می شد و سقف های آن نیز با کاه و علف پوشیده می شد. اما در سال های اخیر استفاده از ورق شیروانی برای پوشش سقف خانه ها مرسوم شده و استفاده از کاه شالی برای پوشش صقف منازل بکلی منسوخ گردیده است. كاربرد چوب درمعماري خانه هاي روستايي به عنوان مصالح اوليه كه به وفور يافت مي شود همواره در منطقه لفور متداول و مرسوم بوده و امروزه هم رايج است. با نگرش به خانه هاي سنتي و اصيل روستايي در مي يابيم كه اكثر خانه ها بر روي پايه هاي چوبي در يك دو يا سه طبقه ساخته شده اند. خانه هاي روستايي بر پايه اين فرم معماري اصيل منطقه شكل گرفته اند و اغلب داراي آرايه هاي چوبي بسيار زيبا هستند. اين خانه هاي چوبي حداقل داراي دو اتاق و يك بالكن كه در ورودي آنها در بالكن باز مي شود. اغلب خانه هاي روستايي دارا يك پستو هم مي باشند. در مجاورت خانه ها معولا يك طويله يا آغل جهت گاو، گوسفند و يا اسب و همينطور لانه مرغ و خروس هاي خانگي و در بعضي موارد در حياط خانه روستايي يك نفار هم وجود داشته است. براي دسترسي به نفار از پل چوبي كه نفار را به بالكن خانه وصل مي كرد، استفاده مي شده است و عموما از كاه شالي براي پوشش سقف خانه هاي روستايي استفاده مي كردند. افراد ثروتمند خانه ها اعياني، ياکله وزيري با چند اتاق مجزا بعنوان نشیمن، دالون، اتاق مخصوص پذیرایی میهمان و ... می ساختند. خانه ها به رديف رو به قبله و آفتاب گیر و اغلب با یک پستو که در آن در پشت خانه رو به دريا و در داخل پستو باز می شد كه با باز شدن در پستو هوای خنک از داخل آن به درون خانه كوران می کرد و و فضاي اتاق را خنك می نمود. خنه لارده ای و گلگویی بورده شه وسه! از پرچیم و کلک دیگر خبری نیه! کو تنیر و گرم نون و کله و دیزندون ! کو نفار و درون و سرپیش و ورخراز ! کو بوم و کاتی و...؟ نهاد ها و ارکان اجتماعی روستا؛ در روستای نفت چال سازمان غیر رسمی متشکل از جوانان در قالب یک تیم ورزشی فوتبال که عمدتا در ایام تعطیلات عید جهت شرکت در مسابقات بین روستاها تشکیل می شده است و گرو¬ههای هوادار تیم های ورزشی مطرح و گروههای تفریحی فعال وجود دارد. شورای اسلامی: شورای روستا با مشارکت مردم محل از بین افراد باصلاحیت و باسواد و مردمی انتخاب و این اعضا که خود ساکن روستا می باشند، عهده دار مسائل مربوط به روستا می باشند.. گلزار شهدا: شهات 13 انسان وارسته و جاویدان و جاویدنام بنام های شهید مصطفی مرادی، شهيدمحمدحسن مرادي، شهيد علي اكبر مرادي، شهيدخيرالله عبادي، شهيد نظرعلي رستمي، شهيد تقي آشام، شهید رضا هاشمی، شهيد سعيدکلاگر، شهید داوود صادقی، شهید مهرداد خلیلی، شهيدنورالله روح الله پور، شهيد علي اكبر مرادي، شهيدمحسن شعباني و شهید علیرضا مفیدی که مزار چهار تن از این عزیزان در گلزار شهدای روستا و در مجاورت مرقد مطهر امام زاده سیدمحمد ال کیا قرار دارد. و این همه حکایت از وفاداری مردم این روستا به ارزشهای انقلاب اسلامی و آرمانهای امام خمینی (ره) دارد. قبرستان: قبرستان روستا بسیار قدیمی و مدفن انسان¬های بسیار شریف و پاک از پیر و جوان و از قدیم تا عصر حاضر است. خانه بهداشت روستائی: نفت چال دارای یک خانه بهداشت روستایی است که به مردم خدمات بهداشتی ارائه می دهد. مغازه خواربار فروشی روستائی: روستای نفت چال مغازه خواربار فروشی بزرگی داشت که با مدیریت اقای علی حمیدی اداره می شده است. مرحوم محمدی و آقای حیدری نیز علاوه بر اقای حمیدی در روستای نفت چال دارای مغازه و فروشگاه بودند و هریک مشتریان خود را داشتند ولی هم کنون همه ین مغازه ها تعطیل شدند. در این میان مغازه اقای حمیدی که درواقع یک س.و÷ر بزرگ با تنوع کالایی بسیار زیاد بودذه و از رونق بسیار خوبی برخوردار بود حتی اهالی روستاهای همجوار نیز برای خرید مایحتاج روزمره خود به این مغازه مراجعه می نمودند. هم اینک این مغازه تعطیل و مغازه کوچکتری قعلا دایر و توسط یک از اهالی اداره می شود. دهیاری: دبستان ابتدایی: تنها دبستان روستا سالیان متمادی است که تعطیل می باشد. و .....دنش اموز فعلی جهت تحصیل به روستا شارقلت می روند. پایگاه مقاومت بسیج: پایگاه بسیج خواهران با تعداد اعضای قابل توجه یکی از فعال ترین پایگاه بسیج منطقه می باشد که عمدتا به فعالیت های فرهنگی می پردازد. گونه های جنگلی و حیات جانوری:گونه های درختان جنگلی:گونه های جنگلی درختان موچود در حاشیه روستا عبارتند از : ملج، راش، توت، شمشاد ،کاج، نمدار، سپیدار، ون(زبان گنجشک) افرا، توسکا، کرات، صنوبر، فک، ممرز، بلوط. لرگ، کلهو، میوه های جنگلی و بومی لفور:تمشتون (تمشک)- سمردون(توت فرنگی وحشی)- هلی (آلوچه)- هلی کک- تلکا- سیو ولیک، سرخ ولیک (زالزالک)- کنس(ازگیل)- خرمندی (خرمالو وحشی)- انجیرباغی، میچکا انجیر(انجیر جنگلی) (سیب ترشی)- پیشمالی(پشمالو)- شیرین سه، تله سه خی سه (سیب جنگلی)- انجیر- اغوز (گردو)- ستی- شلیل- آلوطلایی- توت سیاه و سفید- شال به . گرم به. سبزیهای جنگلی:الرزی، اناریجه- اوتره، اویه(زولنگ)- سوزی- توبا- گزنه- اوتره- اَیّه دارو های گیاهی:اوشمک(آویشن) ونوشه (بنفشه)- گزنه، گل گاو زبان- چپ چپا- بارهنگ- کولک( گل پر)- کوکنار(خشخاش)- موره- موزی اغوز(میوه شاه بلوط)- یارمستی (سیب زمینی ترشی) تشی گذر، اوجی (پونه) – ایّه، پیته نک – نعناع - شمبلیله. حیات جانوری: علاوه بر پرورش حیوانات اهلی، حیوانات وجشی مانند : پلنگ، خرس،راسو، شغال- روباه- گرگ، گراز، سگ ابی، گربه و موش و..خزندگانی مانند : مار- مارمولک- خرچنگ- لاک پشت – قورباغه و پرندگانی مانند :گنجشک- کبوتر – هدهد- پرستو- جغد و .. انواع ماهیان آبزی را می توان نام برد. مراتع روستای نفت چال: مراتع شمالی شامل مراتع سوکلا، هدرکا، پلیکا، تسرو، خربنی چال و مراتع جنوبی شامل پاپک، دارکلا، تنهن، وساله و مراتع غربی شامل لوکشت، و مراتع شرقی شامل سوته، منسی، فاضی کلا، چراسرک، خنه سر از مهمترین مراتع حاشیه روستا می باشند.